Jacques Lizène
Ο Ζακ Λιζέν γεννήθηκε το 1946 στο Ουγκρέ, λίγο έξω από τη Λιέγη, στη Βαλλονία, το γαλλόφωνο τμήμα του Βελγίου. Σπούδασε στην Ακαδημία Τέχνης της Λιέγης, όπου και ζει έως σήμερα.
Ο Λιζέν είναι από τα πιο παραγωγικά μέλη της κολλεκτίβας CAP (Cercle d'Art Prospectif, Κύκλος Μελλοντικής Τέχνης), η οποία περιλάμβανε επίσης τους Πιέρ Κουρτουά, Ζακ Λενέπ, Ζακ Λουί Νιστ και Ζαν Πιέρ Ρανσονέ. Το 1972-1982 ανέπτυξαν ένα σημαντικό σώμα εργασίας που σήμερα θα ονομάζαμε «σχεσιακή». Η προοπτική τους θύμιζε εκείνη του κινήματος Φλούξους, αν και ο ίδιος ο Λιζέν χαρακτηρίζει το έργο του ως «μη-Φλούξους», ενώ εξακολουθούν να είναι φίλοι με τον Μπεν Βοτιέ.Το Φλούξους αγκαλιάζει τη ζωή, ενώ ο Λιζέν ισχυρίζεται ότι εργάζεται εναντίον της, και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τον ίδιο του τον εαυτό για να το αποδείξει, αφού σε νεαρή ηλικία έκανε βαζεκτομή. Βλέπει τα έργα του ως προϊόντα που διατίθενται από ένα εικονικό Ινστιτούτο Ανόητης Τέχνης. Είναι «εύκολα», «ασήμαντα», ακόμη και «γελοία».
Ο Λιζέν αντιστέκεται σε πολλά πράγματα, κυρίωςόμως ενάντια στις αξίες και τις στάσεις της ελίτ στον κόσμο της τέχνης. Θέλει όλα τα θεσμικά της όργανα να υποφέρουν το άχθος του εμπαιγμού: το μουσείο, την γκαλερί, αλλά και τον καλλιτέχνη εξίσου. Ο Λιζέν κοροϊδεύει κάθε «σοβαρή» αισθητική ανάλυση που δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτε άλλο παρά επιτηδευμένη, κενή ομιλία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο ίδιος παρουσιάζει τον εαυτό του ως «ήσσονος σημασίας δάσκαλο από τη Λιέγη, από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα». Ωστόσο, αυτή ακριβώς η αυτο-υποτίμηση είναι που στρέφει πάνω στον Λιζέν την προσοχή των θεσμικών οργάνων κατά των οποίων επαναστατεί. Τελικά, ο «ανόητος» Λιζέν ανήκει στον κόσμο της τέχνης που γελοιοποιεί, και ο ίδιος το γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Το παράδοξο της ανατροπής –ότι κάθε σύστημα μπορεί να υπονομευθεί μόνο από μέσα– στηρίζει ολόκληρη την πρακτική του.